Surowe rzeźby z gliny – Ceramika Agata Zworska Story i B. Story

praca ceramiczna Phoebe Cummings z motywami roślinnymi

Surowe rzeźby z gliny
Phoebe Cummings (ur. 1981) jest brytyjską rzeźbiarką-ceramiczką.
Pracuje głównie przy użyciu niewypalonej gliny. Tworząc poetyckie i
performatywne rzeźby oraz instalacje, które podkreślają materialność,
kruchość, czas, tworzenie i rozkład.
„Glina, w niewypalonej formie, daje możliwość ponownego przetworzenia,
wykorzystywania i przerobienia, może wielokrotnie zmieniając kształt i formę.”
Ta przemiana, (cykl gliny )ma pewne cechy życia i śmierci, podobna jest do odradzania
się w przyrodzie czy reinkarnacji niektórych religiach. Imponujące instalacje
Cummings są często konstruowane bezpośrednio na miejscu późniejszej
ekspozycji, umożliwia to znalezienie dialogu między obiektem a lokalizacją.
Formy prac inspirowane są światem przyrody i ilustracjami botanicznymi, ich kolorystyka
pozostaje monochromatycznym odcieniem surowej gliny.
Obiekty Cummings są bardzo pracochłonne, ich powstanie łączy się z
godzinami konstruowania, każdy kawałek jest bardzo szczegółowo
wielowarstwowo formowany ręcznie, pomimo, że praca będzie miała krótką
żywotność.
Prace Cummings działają, nawet jeśli są poddawane destrukcji, odzwierciedlają
żywy proces, nieustannie przesuwają się i zmieniają kształt w zależności od
środowiska w którym przyszło im zaistnieć. Gliniane rzeźby pulsują nieodpartą
energią, stopniowo zmieniając kształt z upływem czasu, kurczą się, pękają, lub wilgotnieją,
rozpadają się na kawałki i zamieniają się w pył.
Są przemijające i tymczasowe.
Przemijalność i niestabilność prac Phoebe Cummings uzmysławia
postrzeganie czasu i miejsca, a autorska wizja uwięziona jest w przelotnym
zastygnięciu między tworzeniem a zanikiem jej sztuki.
http://www.phoebecummings.com

Fragment wywiadu przeprowadzonego z Phoebe Cummings przez
Marga Patterson dla DailyArt magazine
Wolisz nie wypalać kawałków gliny, zostawiasz je w stanie surowym
Początkowo był to sposób na kontynuowanie produkcji bez pracowni lub
pieca, ale szybko zdałam sobie sprawę, że to, co oferuje mi glina w stanie
surowym, to znacznie więcej, niż zyskałem dzięki wypalaniu i tradycyjnemu
sposobowi pracy. Wprowadziłam do dzieła efemeryczność i performans.
To, co robię, jest zwykle częścią szerszego środowiska. Zachodzą zmiany,
kiedy to robię, jest to o wiele bardziej dialog między mną a materiałem, a nie
zmuszanie mnie do tego, aby glina stała się „czymś”.
Nieskończoność gliny jest również nagrodą, może po prostu trwać – być
jedną rzeczą, rozpuścić, a potem stać się czymś innym. Naprawdę mi się to
podoba. Ciągle jestem zaskakiwana. Za każdym razem, gdy robię projekt,
uczę się więcej, glina zawsze uczy mnie wielu rzeczy.
….Zawsze czułam, że nie jestem dobra w malowaniu i rysowaniu, ale bardzo
lubię malować gliną.
Dlaczego interesuje cię efemeryczność w przeciwieństwie do trwałości?
Rzeczywistą koleją jest, że wszystko jest w ciągłym ruchu, więc może dziwne
jest próbowanie zatrzymania tego procesu .Można cieszyć się
doświadczeniem obiektu, zamiast troszczyć się o jego trzymanie lub sposób,
w jaki można go utrwalić jako trwały obiekt.
„Część piękna kwiatu polega na tym, że jest ulotny”.

https://www.youtube.com/watch?v=nUsDkSyB-wo&list=RDCMUCBEqJMfSIxKM5mgwVB3ZDg&
start_radio=1&t=37
https://youtu.be/lYdgiyyRVXg
https://www.youtube.com/watch?v=cHEX0ZzqpU4